Dzisiaj przeprowadziłam wywiad z nauczycielką. Tak, w końcu z nauczycielką, a nie z nauczycielem. Jest to Pani Dorota Treichel, która uczy w naszej szkole lekcji religii. Jest to bardzo pozytywna osoba, zawsze uśmiechnięta. Pani Dorotka umie znaleźć wspólny język z każdym uczniem, co nie zawsze jest spotykane.
1. Czy mogłaby Pani powiedzieć kilka słów o sobie?
Nazywam się Dorota Treichel. Uczę religii w naszej szkole. Lubię czytać. Uwielbiam podróżować, między innymi współorganizuję wyjazdy za granicę, uczniowie naszej szkoły jeżdżą razem ze mną. Wyjazdy odbywają się latem.
2. Skąd wziął się u Pani zapał do nauczania religii?
Rodzice we mnie wpajali religię, ponieważ byli bardzo wierzący. Poza tym ciekawią mnie wszystkie religie świata, które poznaję z czasem.
3. Proszę sobie wyobrazić, że jest Pani na bezludnej wyspie. Może Pani zabrać jedną rzecz, jedną osobę.
Na pewno zabrałabym album ze zdjęciami, ponieważ wszystko można kupić, ale minionych chwil i pamiątek nie odzyskamy w żaden sposób, a miło jest powspominać. Wzięłabym również bliską mi osobę, aby móc z nią rozmawiać i żeby nie zabrakło mi jej.
4. Co sprawia Pani największą przyjemność w nauczaniu?
Mam nadzieję, że zasiane ziarno wyda dobry owoc. Jest to oparcie się na słowach Biblii. Cieszy mnie również to, że znajduję wspólny język z uczniem, mam łatwość nawiązywania kontaktów. Pomaga w tym mi młodzieżowy "slang", którego czasami używam, albo śmieszne powiedzonka. Dzieciaki dzięki temu rozumieją lekcję i wynoszą z niej więcej. Oczywiście, nie zawsze nadążam za waszym słownictwem, ale wy chyba czasami też. ;)
5. Co zrobiła Pani najśmieszniejszego będąc uczennicą?
Może to się wydać głupie, lub nadzwyczajne, ale gdy zbliżała się kartkówka, bądź sprawdzian, to potrafiłam mdleć na zawołanie. Byłam ekspertką od tego.
Dziękujemy Pani Dorocie za udzielony wywiad. Mamy jednak nadzieję, że dzisiaj już nie mdleje Pani na zawołanie przed kartkówkami. ;)
1. Czy mogłaby Pani powiedzieć kilka słów o sobie?
Nazywam się Dorota Treichel. Uczę religii w naszej szkole. Lubię czytać. Uwielbiam podróżować, między innymi współorganizuję wyjazdy za granicę, uczniowie naszej szkoły jeżdżą razem ze mną. Wyjazdy odbywają się latem.
2. Skąd wziął się u Pani zapał do nauczania religii?
Rodzice we mnie wpajali religię, ponieważ byli bardzo wierzący. Poza tym ciekawią mnie wszystkie religie świata, które poznaję z czasem.
3. Proszę sobie wyobrazić, że jest Pani na bezludnej wyspie. Może Pani zabrać jedną rzecz, jedną osobę.
Na pewno zabrałabym album ze zdjęciami, ponieważ wszystko można kupić, ale minionych chwil i pamiątek nie odzyskamy w żaden sposób, a miło jest powspominać. Wzięłabym również bliską mi osobę, aby móc z nią rozmawiać i żeby nie zabrakło mi jej.
4. Co sprawia Pani największą przyjemność w nauczaniu?
Mam nadzieję, że zasiane ziarno wyda dobry owoc. Jest to oparcie się na słowach Biblii. Cieszy mnie również to, że znajduję wspólny język z uczniem, mam łatwość nawiązywania kontaktów. Pomaga w tym mi młodzieżowy "slang", którego czasami używam, albo śmieszne powiedzonka. Dzieciaki dzięki temu rozumieją lekcję i wynoszą z niej więcej. Oczywiście, nie zawsze nadążam za waszym słownictwem, ale wy chyba czasami też. ;)
5. Co zrobiła Pani najśmieszniejszego będąc uczennicą?
Może to się wydać głupie, lub nadzwyczajne, ale gdy zbliżała się kartkówka, bądź sprawdzian, to potrafiłam mdleć na zawołanie. Byłam ekspertką od tego.
Dziękujemy Pani Dorocie za udzielony wywiad. Mamy jednak nadzieję, że dzisiaj już nie mdleje Pani na zawołanie przed kartkówkami. ;)
Też chciałabym umieć mdlec na zawołanie przed testami! :) Bardzo ciekawy wywiad!
OdpowiedzUsuńŠwietny wywiad.
OdpowiedzUsuńA Pani od religii wydaję się bardzo sympatyczna. Pozdrawiam